Στεφανία : « Η μουσική είναι, πάντα, ενεργά, μέρος της ζωής μου »
Τη Στεφανία τη γνώρισα από το συντοπίτη και φίλο, πολυγραφότατο και πολυσύνθετο δημιουργό Ανδρέα Λάμπρου, ο οποίος και της ετοιμάζει και το πρώτο προσωπικό cd.
Η Στεφανία ανήκει στις φωνές, που τις ακούς και σταματάς(!), δεν(τις) προσπενάς.
Σταμάτησα, λοιπόν κι εγώ, γνωρίστηκα μαζί της, αναπτυχθήκε μια αλληλοεκτίμηση και συμπάθεια, κι αυτή τη γνωριμία μαζί της(με τη μορφή συνέντευξης) σας τη μεταφέρω(μαζί με τα τραγούδια της – προάγγελους, που κυκλοφορούν), για να την γνωρίσετε, και κυρίως, να την ακούσετε, κι εσείς!
- Στεφανία μου, σε μια συνέντευξη – γνωριμίας, για τους αναγνώστες του δημοσιογραφικού μου μπλογκ TA-SOS (http://www.ta-sos.blogspot.gr/), πρέπει να ξεκινήσουμε από την αρχή. Κι εννοώ, το πότε, το πώς και το γιατί, της έναρξης της σχέσης σου με τη μουσική και το τραγούδι.
- Tάσο μου, είναι χαρά μου που τα λέμε μαζί σε αυτήν τη συνέντευξη, καθώς είσαι ένας δημοσιογράφος που εκτιμώ ιδιαίτερα(από το e-orfeas ακόμη!), και, δοθείσης της ευκαιρίας, ναι, ας το πιάσουμε από την αρχή, δηλαδή την σχετική προσωπική μου… προϊστορία αυτής της σχέσης! (γέλιο). Θα σου πω πολύ απλά, πως, στην οικογένεια, από παιδάκι, κι όσο πρωτοθυμάμαι τον εαυτό μου - από περίπου τα 5 μου χρόνια - η μουσική, ο χορός και το τραγούδι ήταν από τα αναπόσπαστα κομμάτια της καθημερινότητας. Φυσικά, δεν εννοώ πως κάθε μέρα υπήρχε γλέντι(!), αλλά έδιναν σταθερά και ουσιαστικά το παρών. Ένα παρών που η τέχνη κι ειδικότερα με την μορφή της μουσικής - ως ένας από τους πιο προσιτούς ίσως τρόπους έκφρασής της νομίζω - μπορεί και μας συντροφεύει σε κάθε στιγμή της ζωής μας, στα καλά και στα δύσκολα, και αναλόγως επιδρά επάνω μας, στο πνεύμα και την ψυχή μας.
- Ποια ήταν τα πρώτα μουσικά σου ακούσματα(δημιουργοί και φωνές), αλλά κι αυτά, που σου καθόρισαν – αν νομίζεις, πως κάποια συγκεκριμένα σε επηρέασαν καθοριστικά – το ύφος σου, το είδος και την ερμηνευτική τοποθέτηση της φωνής σου.
- Ως πρώτα μουσικά ακούσματα είχα κυρίως αυτά που άκουγαν και αγαπούσαν πιο πολύ οι γονείς μου, όπως είναι ο Στέλιος Καζαντζίδης, η Μαρινέλλα, ο Στράτος Διονυσίου, ο Δημήτρης Μητροπάνος, η Χάρις Αλεξίου, η Τζένη Βάνου και η Βίκυ Μοσχολιού. Με δημιουργούς ήρθα σε επαφή αργότερα, ξεκινώντας από την χορωδιακή δραστηριότητα και πέρα, κι ειδικά έκτοτε γνώρισα και τραγούδησα τους Μάνο Χατζιδάκι, Μίκη Θεοδωράκη, Μάριο Τόκα, Νότη Μαυρουδή, Σταμάτη Σπανουδάκη κ.ά. Είμαι ευτυχής για αυτό το γεγονός, καθώς οι συγκεκριμένοι καλλιτέχνες (ερμηνευτές και δημιουργοί) θεωρώ πως αποτέλεσαν πολλαπλώς πολύ σημαντική πηγή επιρροής για την μετέπειτα καλλιτεχνική μου έκφραση.
- Γράφεις στο βιογραφικό σου : «Από μικρή ηλικία άρχισε να μαθαίνει μουσική, ενώ η πρώτη της επαφή με το πιάνο ήταν σε ηλικία 7 ετών. Στην ηλικία των 15 ετών η Στεφανία αρχίζει να κάνει σόλο εμφανίσεις και αργότερα δημιουργεί νεανικό συγκρότημα και δίνει μουσικές συναυλίες.». Ήταν μια συνειδητοποιημένη απόφαση, ή, μια καλή, και για σένα και για μας(όπως αποδείχτηκε) συγκυρία, που πήρες την απόφαση για ενασχόληση με το τραγούδι;
- Σε ευχαριστώ πολύ για το «καλή και για μας συγκυρία». Όπως είπαμε η μουσική ήταν ενεργά μέρος της ζωής μου, από μικρό παιδάκι, οπότε θα έλεγα πως η ενασχόλησή μου, ιδιαίτερα με το τραγούδι, ήταν, από τα πρώτα χρόνια, μια φυσική εξέλιξη της αγάπης μου για αυτό που πήγαζε από μέσα μου, η οποία μετέπειτα απέκτησε την μορφή απόφασης, αν θέλεις, όταν κλήθηκα να επιλέξω διαδρομή σε αυτήν τη ζωή!
- Έκανες μαθήματα φωνητικής, κι από το 2003, συμμετέχεις επαγγελματικά σε μουσικές παραγωγές, ενώ, συνάμα, παίρνεις μαθήματα μουσικής θεωρίας από καταρτισμένο ωδείο, και τελειοποιείς τις γνώσεις σου στα πλήκτρα και την ηλεκτροακουστική κιθάρα. Ταυτόχρονα όμως έχεις σπουδάσει αγγλική φιλολογία κι έχεις μάθει κι άλλες γλώσσες(γαλλικά & ισπανικά).Ήταν μια παράλληλη διαδρομή(ωφέλιμη – η γνώση ξένων γλωσσών - και για την ενασχόλησή σου με το τραγούδι), ή ακόμα, αμφιταλαντευόσουν για τον ποιο επαγγελματικό δρόμο θα ακολουθήσεις;
- Για να είμαστε ειλικρινείς, η πρώτη κουβέντα που θα σου πει κάποιος όταν μάθει πως είσαι τραγουδιστής/στρια, είναι «Άσε παιδί μου, είναι πολύ δύσκολος χώρος, κάνε το για χόμπι σου και κοίταξε να κάνεις κάποιο άλλο επάγγελμα πιο σίγουρο»! Μέσα σε λίγες λέξεις όλο και κάποια χορδή σου θα χτυπήσει. Πέρασα τις αμφιταλαντεύσεις και ανασφάλειές μου μπορώ να πω έντονα, ειδικά στην αρχή. Ε, εγώ αυτό όμως που θεωρώ πως έκανα λοιπόν ήταν, ότι από τη μία δεν παράτησα τις σπουδές μου που ήταν αποτέλεσμα κόπου και επίσης επιλογή, κι από την άλλη δεν πρόδωσα την καλλιτεχνική αγάπη μου (τραγούδι) μέχρι και σήμερα. Το παράξενο δε, που συνέβαινε μέσα σε αυτήν τη δεκαετία και πλέον, είναι ότι όποτε πήγαινα να απεμπλακώ από αυτό λόγω διαφόρων εμποδίων και απογοητεύσεων, το τραγούδι με έναν μαγικό τρόπο μου χτυπούσε και πάλι την πόρτα γεμίζοντάς με δύναμη και διάθεση για να συνεχίσω.
- Οι live συνεργασίες σου είναι συνυφασμένες με το πάλκο(πρώτη σου δουλειά με τον αδερφό του Τάκη Σούκα),όπου συνόδευες τον Αντώνη Παπαϊωάννου (το γιο του μεγάλου Γιάννη Παπαϊωάννου), αλλά, καλύτερα, να μας μιλήσεις εσύ, γι’ αυτό το κεφάλαιο, της μέχρι τώρα διαδρομής σου, κάνοντας τις στάσεις, που εσύ κρίνεις, ότι πρέπει.
- Καταρχήν οφείλω να πω πως αγαπώ όλες μου τις συνεργασίες, γιατί όλες είχαν κάτι που μου προσέφεραν, κάτι που μου πήραν, και κυρίως κάθε μια χωριστά ως μέρος της ζωής μου. Δε σου κρύβω πως αισθάνομαι ευτυχής για τις μέχρι τώρα στάσεις και θα αναφέρω κάποιες χαρακτηριστικά όπως μου έρχονται στο μυαλό. Από την πρώτη μου live συνεργασία θα έλεγα πως έπεσα κατευθείαν σε βαθιά νερά, καθώς είχα να κάνω με σπουδαίους επαγγελματίες μουσικούς και καλλιτέχνες, όπως ο αδερφός του αγαπημένου Τάκη Σούκα, και με ένα πλήρες πρόγραμμα δίχως αναλόγιο, ό,τι θα απαιτούσε δηλαδή ένας χώρος με ζωντανό πρόγραμμα σε αξιόλογο κέντρο διασκεδάσεως στην Αθήνα. Στην συνέχεια ακολούθησαν συναυλίες ενώ έχω κάνει εμφανίσεις από πιάνο-μπαρ, χώρους τύπου μπουάτ -όπως στο Γκάζι - έως και σε ρεμπέτικο πάλκο, στη Ν. Ερυθραία, όπου έλεγα τα λαϊκά τραγούδια του προγράμματος, έχοντας την τύχη και τη χαρά να συνεργαστώ και να συνοδεύω τον ρεμπέτη Αντώνη Παπαϊωάννου. Επίσης, από τις πιο πρόσφατες συνεργασίες που θυμάμαι αυτή τη στιγμή και ξεχωρίζω, είναι και οι εμφανίσεις στα βόρεια προάστια υπό την καλλιτεχνική διεύθυνση του μαέστρου Τεό Λαζάρου (ιδρυτικό μέλος του μουσικού συνόλου «Ρωμιοσύνη», επί μακρόν μαέστρος της Λαϊκής Ορχήστρας "Μίκης Θεοδωράκης", κλπ.). Εκεί συνεργαστήκαμε άψογα, μαζί και με άλλους αξιόλογους καλλιτέχνες, με τους περισσότερους από τους οποίους τυχαίνει να είμαστε και φίλοι ως και σήμερα.
- Έχουν κυκλοφορήσει στο YouTube τα καινούρια τραγούδια σου(«Γιορτάζω», «Καλό μήνα», «Σε χρειάζομαι») σε μουσική και στίχους του Ανδρέα Λάμπρου, όπου λειτουργούν ως προάγγελος μιας ολοκληρωμένης δισκογραφικής δουλειάς σου, που θα βγει σε λίγους μήνες. Μίλησέ μου για τη γνωριμία σου και τη συνεργασία με τον Ανδρέα Λάμπρου, καθώς και για το όλο πρότζεκτ και τους άλλους συντελεστές του πρώτου επερχόμενου δίσκου σου.
- Θα πρέπει να σου πω πως είμαι πολύ χαρούμενη για αυτή την γλυκιά – θα την χαρακτήριζα - συγκυρία, όπου η γνωριμία οδήγησε και στη σημερινή φιλία και συνεργασία για την κυκλοφορία του πρώτου προσωπικού δίσκου για μένα. Ο Ανδρέας Λάμπρου είναι από τους πρώτους ανθρώπους που συνάντησα στην αφετηρία της καλλιτεχνικής μου διαδρομής ως τραγουδίστρια επαγγελματικά, όταν παράλληλα εκείνος ξεκινούσε την δισκογραφία και ετοίμαζε το πρώτο του τραγούδι για τον διαγωνισμό της Eurovision πριν από περίπου μια δεκαετία. Σε αυτήν την πρώτη συνάντηση βασική «αυτουργός» στάθηκε η αγαπημένη καθηγήτρια μουσικής, που είχα τη χαρά και την τιμή να ‘ναι χορωδός μου, κα Πέρσα Λαζάρου. Το απίστευτο είναι, πως μετά από μια δεκαετία, με έναν μαγικό τρόπο, όπως η ζωή συνήθως ξέρει, και ενώ είχε κυλήσει πολύ νερό στο αυλάκι, ένας ξεχωριστός δημιουργός(και συντοπίτης μου), όπως είναι ο αγαπημένος και σπουδαίος ποιητής Μάνος Ελευθερίου, στάθηκε απροσχεδίαστα η αφορμή να διασταυρωθούν και πάλι οι δρόμοι μας, με το «ταλαντούχο παιδί» όπως μου ανέφερε, με το οποίο γνωριζόταν επαγγελματικά και δεν ήταν άλλος από τον (σημερινό φίλο, δημιουργό και παραγωγό μου) Ανδρέα Λάμπρου! Ξαναπιάσαμε το νήμα με τον Ανδρέα από κει που το είχαμε αφήσει. Αμέσως διαπιστώθηκε πολύ καλή χημεία μεταξύ μας και με σταθερά βήματα στήθηκε η ιδέα της δισκογραφικής εισαγωγής μου στο τραγούδι με βασικό συνθέτη και παραγωγό τον ίδιο(έχοντας ήδη εκείνος στο ενεργητικό του πολλές εξαιρετικές δισκογραφικές συνεργασίες, ανάμεσα σε αυτές εκείνες με τον Γιώργο Νταλάρα και την Άλκηστη Πρωτοψάλτη), ο οποίος θα «ντύνει» μουσικά τις δημιουργίες γνωστών ταλαντούχων στιχουργών, όπως είναι ο Πάνος Φαλάρας, η Ρεβέκκα Ρούσση, η Ελένη Γιαννατσούλια, ο Νίκος Βαξαβανέλης, η Υρώ Τριγώνη, ο Τάσος Βουγιατζής. Η εξήγηση -απάντηση για τη μορφή αυτού του πρότζεκτ δίνεται εύκολα από το γεγονός ότι το μότο που λέει πως «η μουσική είναι μια, με πολλά πρόσωπα και διαθέσεις […]» είναι κοινός μας παρονομαστής! Και κατά συνέπεια, αυτό που χαρακτηρίζει τον επερχόμενο προσωπικό μου δίσκο, σε λίγους μήνες με το καλό. Δημιουργήθηκε εμπιστοσύνη μεταξύ μας για την οποία και είμαι ευγνώμων και επίσης τον ευχαριστώ ιδιαίτερα, καθώς και όλους τους συντελεστές και τον καθένα χωριστά! Τώρα, μέσα στις γιορτές, κυκλοφόρησε, λόγω επικαιρότητας, ως digital, το χριστουγεννιάτικο τραγούδι «Τα Χριστούγεννα την Πρωτοχρονιά» σε μουσική, φυσικά, του Ανδρέα Λάμπρου και σε στίχους της Ρεβέκκας Ρούσση.
- Ο, κοινός μας φίλος, Ανδρέας Λάμπρου είναι Σαλαμίνιος(συντοπίτης μου) και κατοικεί στη Σαλαμίνα. Αλλά, νομίζω, πως κι εσύ έχεις μια σχέση με τη Σαλαμίνα. Θα ήθελες να μου πεις γι’ αυτήν τη συγκυρία(του κοινού τόπου) και για τους τρεις μας;
- Το νησί της Σαλαμίνας είναι ο τόπος που έτυχε και έμελλε να επιλέξουν οι γονείς μου λίγο αργότερα αφότου με γέννησαν! Είναι λοιπόν ένα μέρος όπου έχω περάσει σημαντικές στιγμές της ζωής μου και που επισκέπτομαι μέχρι και σήμερα όποτε που δίνεται η ευκαιρία. Άλλωστε, ως γνήσια νησιώτισσα (ο παππούς μου από Ερμούπολη -Σύρο), η θάλασσα είναι μεγάλος μου έρωτας κι όποτε την συναντώ μου δίνει την αίσθηση πατρίδας, χαράς και γαλήνης!
- Στεφανία, ο προσωπικός δίσκος(που εσύ ετοιμάζεις) αποτελεί τον στόχο και, σιγά – σιγά, την παρακαταθήκη του κάθε τραγουδιστή και καλλιτέχνη. Βέβαια, στις μέρες μας, η δισκογραφία, με τη μορφή του cd, ψυχορραγεί, αλλά τραγούδια θα γράφονται και θα κυκλοφορούν(μέσω του όποιου μέσου). Θα συνεχίσεις έτσι, κλασικά(με τη μορφή του cd), ή προσανατολίζεσαι σε κυκλοφορίες digital τραγουδιών σου, ή στο YouTube; Γενικότερα, ποια είναι η στάση σου στο θέμα αυτό;
- Κοίταξε Τάσο μου, σχετικά με την σημερινή κατάσταση της δισκογραφίας είναι έτσι όπως την γνωρίζεις. Εκεί που η κυκλοφορία με τη μορφή του CD κινείται δύσκολα, το διαδίκτυο και οι ψηφιακές κυκλοφορίες από την άλλη προχωρούν. Σαν άνθρωπος που επιθυμεί να έχει επαφή με την σύγχρονη πραγματικότητα θα σου πω πως επέλεξα αρχικά το youtube για τα πρώτα προσωπικά μου τραγούδια. Αυτό δεν σημαίνει πως απαρνήθηκα τον κλασικό δρόμο του CD. Ίσα - ίσα είναι μια διαδικασία που τουλάχιστον εμένα ως ακροάτρια μου έδινε πολλή χαρά η παραδοσιακή «μυσταγωγία» της απόκτησής του με το νέο έργο αγαπημένων μου καλλιτεχνών. Θα σου φανεί ίσως ρομαντικό αλλά νομίζω πως έτσι νιώθουν και σήμερα αρκετοί ακροατές, οπότε είναι κάτι που δεν θα ήθελα να το σταματήσω εγώ(εκτός και αν πλέον οι συνθήκες το καταστήσουν εντελώς αδυσώπητο οπότε θα χρειαστεί άλλος επαναπροσδιορισμός ίσως). Επίσης, είναι ένας τρόπος να φτάσει η μουσική μου και σε ανθρώπους είτε μεγαλύτερους ή που δεν είναι εξοικειωμένοι με το διαδίκτυο και την τελευταία λέξη της τεχνολογίας. Τέλος, πέρα από την κλασική μορφή, σαφώς βρίσκεται η προοπτική κυκλοφορίας τραγουδιών μου σε μορφή digital στο μέλλον με το καλό(ανεξάρτητα με το youtube) ώστε να είναι διαθέσιμα και στον κόσμο που (βρίσκεται στον αντίποδα όσων επιμένουν κλασικά) γεννιέται και μεγαλώνει μέσα στην τεχνολογία και επιμένει ψηφιακά. Σημασία άλλωστε έχει να γεννιούνται όμορφα τραγούδια και μετά κατ’ επέκταση το μέσον κυκλοφορίας τους.
- Αυτόν τον καιρό ακούγεται πολύ η επανεκτέλεσή σου στο, κλασικό τραγούδι, «Πάλι θα κλάψω». Πως προέκυψε αυτή η επιτυχία;
- Αγαπώ πολύ την υπέροχη μεγάλη κυρία του ελληνικού τραγουδιού που ακούει στο όνομα Μαρινέλλα. Το «Πάλι θα κλάψω» είναι ένα από τα πολύ αγαπημένα μου τραγούδια. Όταν λοιπόν προέκυψε η αναζήτηση καλλιτεχνών για τις ανάγκες μιας τηλεοπτικής εκπομπής το τραγούδι που πρωτοσκέφτηκα ήταν αυτό. Η επανεκτέλεσή του έγινε και κυκλοφόρησε άμεσα διαδικτυακά και έπειτα ακολούθησαν οι ραδιοφωνικοί σταθμοί, κλπ. Για μένα ήταν κάτι το τιμητικό – γιατί επιθυμούσα εξ αρχής να ‘ναι μια αξιοπρεπής επανεκτέλεση - και συνάμα πολύ ευχάριστο!
- Η Στεφανία τι θέση και στάση έχει απέναντι στα τεκταινόμενα της Ελλάδας του σήμερα, ως άνθρωπος και πολίτης;
- Πέρα από το γεγονός ότι οι άνθρωποι προερχόμαστε από διαφορετικά μετερίζια, από την πλευρά μου έχω να πω, σε πρώτο ενικό, πως έχω συναίσθηση του τι συμβαίνει γύρω μας, δεν είμαι σε κάποιον «φανταστικό» κόσμο (παρ’ ότι είμαι φύσει και θέσει αισιόδοξος άνθρωπος) και είναι μια ιδιαίτερα δύσκολη και απαιτητική εποχή. Ακριβώς για αυτό λοιπόν, θεωρώ πως δεν θα πρέπει να χάσουμε την ανθρωπιά μας, κατά πρώτον, και κατά δεύτερον ως πολίτες αυτής της πανέμορφης χώρας και πατρίδας Ελλάδας να είμαστε με τις πράξεις μας ενεργοί και δραστικοί, ο καθένας με τις δυνατότητες του. Το ίδιο έχω κατά νου και για εμένα. Λένε «η ισχύς εν τη ενώσει». Αν ως μονάδα πράττεις το τόσο δα, φαντάσου το ποιοτικό αποτέλεσμα συνολικά. Τρέφοντας αγάπη για τη ζωή και ό,τι την κάνει πιο ποιοτική, θα ‘θελα να επιτυγχάνεται πάντα κάτι προς αυτήν την κατεύθυνση. Θέλω να πιστεύω πως θα ανασάνουμε ξανά σύντομα κοινωνικοοικονομικά και θα επανέλθει η εθνική μας αξιοπρέπεια εκεί που της αρμόζει. Το ‘χουμε και αυτό στο DNA μας, όχι μόνο ελαττώματα. Δεν παύουμε να είμαστε ένας χαρισματικός λαός.
- Το τραγουδιστικό μας τοπίο, αντίστοιχα, πως το βλέπεις σήμερα;
- Εύλογη η ερώτηση και με σημασία για όσους τρέφουν αγάπη για το ελληνικό τραγούδι. Η εικόνα του τραγουδιστικού μας τοπίου σήμερα θα έλεγα πως παρουσιάζει μεγάλη ποικιλία σε ό,τι αφορά κυρίως τα είδη του τραγουδιού που κυκλοφορούν. Είναι αρκετά εύκολη η πρόσβαση σε αυτά και σε νέες κυκλοφορίες - τόσο από τις νεαρές όσο και από τις μεγαλύτερες ηλικίες - κυρίως μέσω του διαδικτύου. Βέβαια, το τραγούδι έχει κι αυτό τα δεινά και τα στραβά του όπως συμβαίνει άλλωστε σε κάθε τομέα. Σαφώς λοιπόν υπάρχει το πλεονέκτημα ότι δίνεται βήμα σε πολλούς καλλιτέχνες να δημοσιοποιήσουν την δουλειά τους χωρίς λογοκρισία αν θέλεις. Αλλά από την άλλη δεν είναι εύκολο να κάνει κάποιος καλλιτέχνης πλέον επιτυχία για πολλούς λόγους, ίσως και λόγω της υπερπληθώρας της «προσφοράς»(αν το πούμε με όρους αγοράς), χωρίς αυτό να σημαίνει απαραίτητα πως δεν βγαίνουν όμορφα τραγούδια επειδή είναι πολλά. Ως θετικά σκεπτόμενη όμως, υιοθετώντας την λαϊκή ρήση που λέει πως όλα για κάποιο λόγο γίνονται, θεωρώ και πιστεύω πως και μέσα σε αυτές τις συνθήκες τα τραγούδια που είναι γραμμένα για να ξεχωρίσουν και να αγαπηθούν και έχουν λόγο ύπαρξης, θα βρίσκουν πάντα τον δρόμο τους. Έμπνευση, καλή διάθεση και συνεργασία να υπάρχει!
- Θα ήθελα να ολοκληρώσουμε την κουβέντα μας, με το καλλιτεχνικό σου μέλλον. Είσαι νέα, έχεις το χρόνο σύμμαχό σου. Τι επιθυμείς, τι οραματίζεσαι, τι θέλεις να καταθέσεις και πώς να προχωρήσεις στο χώρο του τραγουδιού;
- Τάσο μου, κλείνοντας, θα ‘θελα να πω πως έχω πολλά όνειρα και επιθυμίες για το μέλλον. Εφόσον πρώτον και κύριον υπάρχει υγεία, οραματίζομαι - καλλιτεχνικά μιλώντας - όσα έχω στην ψυχή μου να τα εκφράζω και να τα επικοινωνήσω όσο το δυνατόν καλύτερα. Με άλλα λόγια, να ‘χω την χαρά και την ευλογία να δημιουργώ και αυτές οι δημιουργίες να βρίσκουν τη θέση τους και στην καρδιά άλλων ανθρώπων καθώς αυτός είναι και ο λόγος που το τραγούδι δεν είναι κάτι που το κράτησα μόνο για μένα αλλά το μοιράζομαι. Τέλος, με τη σειρά μου, θα ήθελα να σε ευχαριστήσω πολύ για αυτήν την τόσο όμορφη κουβέντα και να ευχηθώ και σε σένα αλλά και σε όλο τον κόσμο τα καλύτερα για την καινούργια χρονιά!
Ακούστε:
«Σε χρειάζομαι» https://www.youtube.com/watch?v=2pT-HeICA0o
«Καλό μήνα» https://www.youtube.com/watch?v=ceaEh9PGrdw
«Γιορτάζω» https://www.youtube.com/watch?v=IIzbHuFGDuQ
«Πάλι θα κλάψω» https://www.youtube.com/watch?v=kZaYSwjCly8
«Τα Χριστούγεννα την Πρωτοχρονιά» https://www.youtube.com/watch?v=MBdLPpZJoJI
Επισκεφτείτε:
https://www.facebook.com/stefania.bstefania.9
Τάσος Καραντής
Τη Στεφανία τη γνώρισα από το συντοπίτη και φίλο, πολυγραφότατο και πολυσύνθετο δημιουργό Ανδρέα Λάμπρου, ο οποίος και της ετοιμάζει και το πρώτο προσωπικό cd.
Η Στεφανία ανήκει στις φωνές, που τις ακούς και σταματάς(!), δεν(τις) προσπενάς.
Σταμάτησα, λοιπόν κι εγώ, γνωρίστηκα μαζί της, αναπτυχθήκε μια αλληλοεκτίμηση και συμπάθεια, κι αυτή τη γνωριμία μαζί της(με τη μορφή συνέντευξης) σας τη μεταφέρω(μαζί με τα τραγούδια της – προάγγελους, που κυκλοφορούν), για να την γνωρίσετε, και κυρίως, να την ακούσετε, κι εσείς!
- Στεφανία μου, σε μια συνέντευξη – γνωριμίας, για τους αναγνώστες του δημοσιογραφικού μου μπλογκ TA-SOS (http://www.ta-sos.blogspot.gr/), πρέπει να ξεκινήσουμε από την αρχή. Κι εννοώ, το πότε, το πώς και το γιατί, της έναρξης της σχέσης σου με τη μουσική και το τραγούδι.
- Tάσο μου, είναι χαρά μου που τα λέμε μαζί σε αυτήν τη συνέντευξη, καθώς είσαι ένας δημοσιογράφος που εκτιμώ ιδιαίτερα(από το e-orfeas ακόμη!), και, δοθείσης της ευκαιρίας, ναι, ας το πιάσουμε από την αρχή, δηλαδή την σχετική προσωπική μου… προϊστορία αυτής της σχέσης! (γέλιο). Θα σου πω πολύ απλά, πως, στην οικογένεια, από παιδάκι, κι όσο πρωτοθυμάμαι τον εαυτό μου - από περίπου τα 5 μου χρόνια - η μουσική, ο χορός και το τραγούδι ήταν από τα αναπόσπαστα κομμάτια της καθημερινότητας. Φυσικά, δεν εννοώ πως κάθε μέρα υπήρχε γλέντι(!), αλλά έδιναν σταθερά και ουσιαστικά το παρών. Ένα παρών που η τέχνη κι ειδικότερα με την μορφή της μουσικής - ως ένας από τους πιο προσιτούς ίσως τρόπους έκφρασής της νομίζω - μπορεί και μας συντροφεύει σε κάθε στιγμή της ζωής μας, στα καλά και στα δύσκολα, και αναλόγως επιδρά επάνω μας, στο πνεύμα και την ψυχή μας.
- Ποια ήταν τα πρώτα μουσικά σου ακούσματα(δημιουργοί και φωνές), αλλά κι αυτά, που σου καθόρισαν – αν νομίζεις, πως κάποια συγκεκριμένα σε επηρέασαν καθοριστικά – το ύφος σου, το είδος και την ερμηνευτική τοποθέτηση της φωνής σου.
- Ως πρώτα μουσικά ακούσματα είχα κυρίως αυτά που άκουγαν και αγαπούσαν πιο πολύ οι γονείς μου, όπως είναι ο Στέλιος Καζαντζίδης, η Μαρινέλλα, ο Στράτος Διονυσίου, ο Δημήτρης Μητροπάνος, η Χάρις Αλεξίου, η Τζένη Βάνου και η Βίκυ Μοσχολιού. Με δημιουργούς ήρθα σε επαφή αργότερα, ξεκινώντας από την χορωδιακή δραστηριότητα και πέρα, κι ειδικά έκτοτε γνώρισα και τραγούδησα τους Μάνο Χατζιδάκι, Μίκη Θεοδωράκη, Μάριο Τόκα, Νότη Μαυρουδή, Σταμάτη Σπανουδάκη κ.ά. Είμαι ευτυχής για αυτό το γεγονός, καθώς οι συγκεκριμένοι καλλιτέχνες (ερμηνευτές και δημιουργοί) θεωρώ πως αποτέλεσαν πολλαπλώς πολύ σημαντική πηγή επιρροής για την μετέπειτα καλλιτεχνική μου έκφραση.
- Γράφεις στο βιογραφικό σου : «Από μικρή ηλικία άρχισε να μαθαίνει μουσική, ενώ η πρώτη της επαφή με το πιάνο ήταν σε ηλικία 7 ετών. Στην ηλικία των 15 ετών η Στεφανία αρχίζει να κάνει σόλο εμφανίσεις και αργότερα δημιουργεί νεανικό συγκρότημα και δίνει μουσικές συναυλίες.». Ήταν μια συνειδητοποιημένη απόφαση, ή, μια καλή, και για σένα και για μας(όπως αποδείχτηκε) συγκυρία, που πήρες την απόφαση για ενασχόληση με το τραγούδι;
- Σε ευχαριστώ πολύ για το «καλή και για μας συγκυρία». Όπως είπαμε η μουσική ήταν ενεργά μέρος της ζωής μου, από μικρό παιδάκι, οπότε θα έλεγα πως η ενασχόλησή μου, ιδιαίτερα με το τραγούδι, ήταν, από τα πρώτα χρόνια, μια φυσική εξέλιξη της αγάπης μου για αυτό που πήγαζε από μέσα μου, η οποία μετέπειτα απέκτησε την μορφή απόφασης, αν θέλεις, όταν κλήθηκα να επιλέξω διαδρομή σε αυτήν τη ζωή!
- Έκανες μαθήματα φωνητικής, κι από το 2003, συμμετέχεις επαγγελματικά σε μουσικές παραγωγές, ενώ, συνάμα, παίρνεις μαθήματα μουσικής θεωρίας από καταρτισμένο ωδείο, και τελειοποιείς τις γνώσεις σου στα πλήκτρα και την ηλεκτροακουστική κιθάρα. Ταυτόχρονα όμως έχεις σπουδάσει αγγλική φιλολογία κι έχεις μάθει κι άλλες γλώσσες(γαλλικά & ισπανικά).Ήταν μια παράλληλη διαδρομή(ωφέλιμη – η γνώση ξένων γλωσσών - και για την ενασχόλησή σου με το τραγούδι), ή ακόμα, αμφιταλαντευόσουν για τον ποιο επαγγελματικό δρόμο θα ακολουθήσεις;
- Για να είμαστε ειλικρινείς, η πρώτη κουβέντα που θα σου πει κάποιος όταν μάθει πως είσαι τραγουδιστής/στρια, είναι «Άσε παιδί μου, είναι πολύ δύσκολος χώρος, κάνε το για χόμπι σου και κοίταξε να κάνεις κάποιο άλλο επάγγελμα πιο σίγουρο»! Μέσα σε λίγες λέξεις όλο και κάποια χορδή σου θα χτυπήσει. Πέρασα τις αμφιταλαντεύσεις και ανασφάλειές μου μπορώ να πω έντονα, ειδικά στην αρχή. Ε, εγώ αυτό όμως που θεωρώ πως έκανα λοιπόν ήταν, ότι από τη μία δεν παράτησα τις σπουδές μου που ήταν αποτέλεσμα κόπου και επίσης επιλογή, κι από την άλλη δεν πρόδωσα την καλλιτεχνική αγάπη μου (τραγούδι) μέχρι και σήμερα. Το παράξενο δε, που συνέβαινε μέσα σε αυτήν τη δεκαετία και πλέον, είναι ότι όποτε πήγαινα να απεμπλακώ από αυτό λόγω διαφόρων εμποδίων και απογοητεύσεων, το τραγούδι με έναν μαγικό τρόπο μου χτυπούσε και πάλι την πόρτα γεμίζοντάς με δύναμη και διάθεση για να συνεχίσω.
- Οι live συνεργασίες σου είναι συνυφασμένες με το πάλκο(πρώτη σου δουλειά με τον αδερφό του Τάκη Σούκα),όπου συνόδευες τον Αντώνη Παπαϊωάννου (το γιο του μεγάλου Γιάννη Παπαϊωάννου), αλλά, καλύτερα, να μας μιλήσεις εσύ, γι’ αυτό το κεφάλαιο, της μέχρι τώρα διαδρομής σου, κάνοντας τις στάσεις, που εσύ κρίνεις, ότι πρέπει.
- Καταρχήν οφείλω να πω πως αγαπώ όλες μου τις συνεργασίες, γιατί όλες είχαν κάτι που μου προσέφεραν, κάτι που μου πήραν, και κυρίως κάθε μια χωριστά ως μέρος της ζωής μου. Δε σου κρύβω πως αισθάνομαι ευτυχής για τις μέχρι τώρα στάσεις και θα αναφέρω κάποιες χαρακτηριστικά όπως μου έρχονται στο μυαλό. Από την πρώτη μου live συνεργασία θα έλεγα πως έπεσα κατευθείαν σε βαθιά νερά, καθώς είχα να κάνω με σπουδαίους επαγγελματίες μουσικούς και καλλιτέχνες, όπως ο αδερφός του αγαπημένου Τάκη Σούκα, και με ένα πλήρες πρόγραμμα δίχως αναλόγιο, ό,τι θα απαιτούσε δηλαδή ένας χώρος με ζωντανό πρόγραμμα σε αξιόλογο κέντρο διασκεδάσεως στην Αθήνα. Στην συνέχεια ακολούθησαν συναυλίες ενώ έχω κάνει εμφανίσεις από πιάνο-μπαρ, χώρους τύπου μπουάτ -όπως στο Γκάζι - έως και σε ρεμπέτικο πάλκο, στη Ν. Ερυθραία, όπου έλεγα τα λαϊκά τραγούδια του προγράμματος, έχοντας την τύχη και τη χαρά να συνεργαστώ και να συνοδεύω τον ρεμπέτη Αντώνη Παπαϊωάννου. Επίσης, από τις πιο πρόσφατες συνεργασίες που θυμάμαι αυτή τη στιγμή και ξεχωρίζω, είναι και οι εμφανίσεις στα βόρεια προάστια υπό την καλλιτεχνική διεύθυνση του μαέστρου Τεό Λαζάρου (ιδρυτικό μέλος του μουσικού συνόλου «Ρωμιοσύνη», επί μακρόν μαέστρος της Λαϊκής Ορχήστρας "Μίκης Θεοδωράκης", κλπ.). Εκεί συνεργαστήκαμε άψογα, μαζί και με άλλους αξιόλογους καλλιτέχνες, με τους περισσότερους από τους οποίους τυχαίνει να είμαστε και φίλοι ως και σήμερα.
- Έχουν κυκλοφορήσει στο YouTube τα καινούρια τραγούδια σου(«Γιορτάζω», «Καλό μήνα», «Σε χρειάζομαι») σε μουσική και στίχους του Ανδρέα Λάμπρου, όπου λειτουργούν ως προάγγελος μιας ολοκληρωμένης δισκογραφικής δουλειάς σου, που θα βγει σε λίγους μήνες. Μίλησέ μου για τη γνωριμία σου και τη συνεργασία με τον Ανδρέα Λάμπρου, καθώς και για το όλο πρότζεκτ και τους άλλους συντελεστές του πρώτου επερχόμενου δίσκου σου.
- Θα πρέπει να σου πω πως είμαι πολύ χαρούμενη για αυτή την γλυκιά – θα την χαρακτήριζα - συγκυρία, όπου η γνωριμία οδήγησε και στη σημερινή φιλία και συνεργασία για την κυκλοφορία του πρώτου προσωπικού δίσκου για μένα. Ο Ανδρέας Λάμπρου είναι από τους πρώτους ανθρώπους που συνάντησα στην αφετηρία της καλλιτεχνικής μου διαδρομής ως τραγουδίστρια επαγγελματικά, όταν παράλληλα εκείνος ξεκινούσε την δισκογραφία και ετοίμαζε το πρώτο του τραγούδι για τον διαγωνισμό της Eurovision πριν από περίπου μια δεκαετία. Σε αυτήν την πρώτη συνάντηση βασική «αυτουργός» στάθηκε η αγαπημένη καθηγήτρια μουσικής, που είχα τη χαρά και την τιμή να ‘ναι χορωδός μου, κα Πέρσα Λαζάρου. Το απίστευτο είναι, πως μετά από μια δεκαετία, με έναν μαγικό τρόπο, όπως η ζωή συνήθως ξέρει, και ενώ είχε κυλήσει πολύ νερό στο αυλάκι, ένας ξεχωριστός δημιουργός(και συντοπίτης μου), όπως είναι ο αγαπημένος και σπουδαίος ποιητής Μάνος Ελευθερίου, στάθηκε απροσχεδίαστα η αφορμή να διασταυρωθούν και πάλι οι δρόμοι μας, με το «ταλαντούχο παιδί» όπως μου ανέφερε, με το οποίο γνωριζόταν επαγγελματικά και δεν ήταν άλλος από τον (σημερινό φίλο, δημιουργό και παραγωγό μου) Ανδρέα Λάμπρου! Ξαναπιάσαμε το νήμα με τον Ανδρέα από κει που το είχαμε αφήσει. Αμέσως διαπιστώθηκε πολύ καλή χημεία μεταξύ μας και με σταθερά βήματα στήθηκε η ιδέα της δισκογραφικής εισαγωγής μου στο τραγούδι με βασικό συνθέτη και παραγωγό τον ίδιο(έχοντας ήδη εκείνος στο ενεργητικό του πολλές εξαιρετικές δισκογραφικές συνεργασίες, ανάμεσα σε αυτές εκείνες με τον Γιώργο Νταλάρα και την Άλκηστη Πρωτοψάλτη), ο οποίος θα «ντύνει» μουσικά τις δημιουργίες γνωστών ταλαντούχων στιχουργών, όπως είναι ο Πάνος Φαλάρας, η Ρεβέκκα Ρούσση, η Ελένη Γιαννατσούλια, ο Νίκος Βαξαβανέλης, η Υρώ Τριγώνη, ο Τάσος Βουγιατζής. Η εξήγηση -απάντηση για τη μορφή αυτού του πρότζεκτ δίνεται εύκολα από το γεγονός ότι το μότο που λέει πως «η μουσική είναι μια, με πολλά πρόσωπα και διαθέσεις […]» είναι κοινός μας παρονομαστής! Και κατά συνέπεια, αυτό που χαρακτηρίζει τον επερχόμενο προσωπικό μου δίσκο, σε λίγους μήνες με το καλό. Δημιουργήθηκε εμπιστοσύνη μεταξύ μας για την οποία και είμαι ευγνώμων και επίσης τον ευχαριστώ ιδιαίτερα, καθώς και όλους τους συντελεστές και τον καθένα χωριστά! Τώρα, μέσα στις γιορτές, κυκλοφόρησε, λόγω επικαιρότητας, ως digital, το χριστουγεννιάτικο τραγούδι «Τα Χριστούγεννα την Πρωτοχρονιά» σε μουσική, φυσικά, του Ανδρέα Λάμπρου και σε στίχους της Ρεβέκκας Ρούσση.
- Ο, κοινός μας φίλος, Ανδρέας Λάμπρου είναι Σαλαμίνιος(συντοπίτης μου) και κατοικεί στη Σαλαμίνα. Αλλά, νομίζω, πως κι εσύ έχεις μια σχέση με τη Σαλαμίνα. Θα ήθελες να μου πεις γι’ αυτήν τη συγκυρία(του κοινού τόπου) και για τους τρεις μας;
- Το νησί της Σαλαμίνας είναι ο τόπος που έτυχε και έμελλε να επιλέξουν οι γονείς μου λίγο αργότερα αφότου με γέννησαν! Είναι λοιπόν ένα μέρος όπου έχω περάσει σημαντικές στιγμές της ζωής μου και που επισκέπτομαι μέχρι και σήμερα όποτε που δίνεται η ευκαιρία. Άλλωστε, ως γνήσια νησιώτισσα (ο παππούς μου από Ερμούπολη -Σύρο), η θάλασσα είναι μεγάλος μου έρωτας κι όποτε την συναντώ μου δίνει την αίσθηση πατρίδας, χαράς και γαλήνης!
- Στεφανία, ο προσωπικός δίσκος(που εσύ ετοιμάζεις) αποτελεί τον στόχο και, σιγά – σιγά, την παρακαταθήκη του κάθε τραγουδιστή και καλλιτέχνη. Βέβαια, στις μέρες μας, η δισκογραφία, με τη μορφή του cd, ψυχορραγεί, αλλά τραγούδια θα γράφονται και θα κυκλοφορούν(μέσω του όποιου μέσου). Θα συνεχίσεις έτσι, κλασικά(με τη μορφή του cd), ή προσανατολίζεσαι σε κυκλοφορίες digital τραγουδιών σου, ή στο YouTube; Γενικότερα, ποια είναι η στάση σου στο θέμα αυτό;
- Κοίταξε Τάσο μου, σχετικά με την σημερινή κατάσταση της δισκογραφίας είναι έτσι όπως την γνωρίζεις. Εκεί που η κυκλοφορία με τη μορφή του CD κινείται δύσκολα, το διαδίκτυο και οι ψηφιακές κυκλοφορίες από την άλλη προχωρούν. Σαν άνθρωπος που επιθυμεί να έχει επαφή με την σύγχρονη πραγματικότητα θα σου πω πως επέλεξα αρχικά το youtube για τα πρώτα προσωπικά μου τραγούδια. Αυτό δεν σημαίνει πως απαρνήθηκα τον κλασικό δρόμο του CD. Ίσα - ίσα είναι μια διαδικασία που τουλάχιστον εμένα ως ακροάτρια μου έδινε πολλή χαρά η παραδοσιακή «μυσταγωγία» της απόκτησής του με το νέο έργο αγαπημένων μου καλλιτεχνών. Θα σου φανεί ίσως ρομαντικό αλλά νομίζω πως έτσι νιώθουν και σήμερα αρκετοί ακροατές, οπότε είναι κάτι που δεν θα ήθελα να το σταματήσω εγώ(εκτός και αν πλέον οι συνθήκες το καταστήσουν εντελώς αδυσώπητο οπότε θα χρειαστεί άλλος επαναπροσδιορισμός ίσως). Επίσης, είναι ένας τρόπος να φτάσει η μουσική μου και σε ανθρώπους είτε μεγαλύτερους ή που δεν είναι εξοικειωμένοι με το διαδίκτυο και την τελευταία λέξη της τεχνολογίας. Τέλος, πέρα από την κλασική μορφή, σαφώς βρίσκεται η προοπτική κυκλοφορίας τραγουδιών μου σε μορφή digital στο μέλλον με το καλό(ανεξάρτητα με το youtube) ώστε να είναι διαθέσιμα και στον κόσμο που (βρίσκεται στον αντίποδα όσων επιμένουν κλασικά) γεννιέται και μεγαλώνει μέσα στην τεχνολογία και επιμένει ψηφιακά. Σημασία άλλωστε έχει να γεννιούνται όμορφα τραγούδια και μετά κατ’ επέκταση το μέσον κυκλοφορίας τους.
- Αυτόν τον καιρό ακούγεται πολύ η επανεκτέλεσή σου στο, κλασικό τραγούδι, «Πάλι θα κλάψω». Πως προέκυψε αυτή η επιτυχία;
- Αγαπώ πολύ την υπέροχη μεγάλη κυρία του ελληνικού τραγουδιού που ακούει στο όνομα Μαρινέλλα. Το «Πάλι θα κλάψω» είναι ένα από τα πολύ αγαπημένα μου τραγούδια. Όταν λοιπόν προέκυψε η αναζήτηση καλλιτεχνών για τις ανάγκες μιας τηλεοπτικής εκπομπής το τραγούδι που πρωτοσκέφτηκα ήταν αυτό. Η επανεκτέλεσή του έγινε και κυκλοφόρησε άμεσα διαδικτυακά και έπειτα ακολούθησαν οι ραδιοφωνικοί σταθμοί, κλπ. Για μένα ήταν κάτι το τιμητικό – γιατί επιθυμούσα εξ αρχής να ‘ναι μια αξιοπρεπής επανεκτέλεση - και συνάμα πολύ ευχάριστο!
- Η Στεφανία τι θέση και στάση έχει απέναντι στα τεκταινόμενα της Ελλάδας του σήμερα, ως άνθρωπος και πολίτης;
- Πέρα από το γεγονός ότι οι άνθρωποι προερχόμαστε από διαφορετικά μετερίζια, από την πλευρά μου έχω να πω, σε πρώτο ενικό, πως έχω συναίσθηση του τι συμβαίνει γύρω μας, δεν είμαι σε κάποιον «φανταστικό» κόσμο (παρ’ ότι είμαι φύσει και θέσει αισιόδοξος άνθρωπος) και είναι μια ιδιαίτερα δύσκολη και απαιτητική εποχή. Ακριβώς για αυτό λοιπόν, θεωρώ πως δεν θα πρέπει να χάσουμε την ανθρωπιά μας, κατά πρώτον, και κατά δεύτερον ως πολίτες αυτής της πανέμορφης χώρας και πατρίδας Ελλάδας να είμαστε με τις πράξεις μας ενεργοί και δραστικοί, ο καθένας με τις δυνατότητες του. Το ίδιο έχω κατά νου και για εμένα. Λένε «η ισχύς εν τη ενώσει». Αν ως μονάδα πράττεις το τόσο δα, φαντάσου το ποιοτικό αποτέλεσμα συνολικά. Τρέφοντας αγάπη για τη ζωή και ό,τι την κάνει πιο ποιοτική, θα ‘θελα να επιτυγχάνεται πάντα κάτι προς αυτήν την κατεύθυνση. Θέλω να πιστεύω πως θα ανασάνουμε ξανά σύντομα κοινωνικοοικονομικά και θα επανέλθει η εθνική μας αξιοπρέπεια εκεί που της αρμόζει. Το ‘χουμε και αυτό στο DNA μας, όχι μόνο ελαττώματα. Δεν παύουμε να είμαστε ένας χαρισματικός λαός.
- Το τραγουδιστικό μας τοπίο, αντίστοιχα, πως το βλέπεις σήμερα;
- Εύλογη η ερώτηση και με σημασία για όσους τρέφουν αγάπη για το ελληνικό τραγούδι. Η εικόνα του τραγουδιστικού μας τοπίου σήμερα θα έλεγα πως παρουσιάζει μεγάλη ποικιλία σε ό,τι αφορά κυρίως τα είδη του τραγουδιού που κυκλοφορούν. Είναι αρκετά εύκολη η πρόσβαση σε αυτά και σε νέες κυκλοφορίες - τόσο από τις νεαρές όσο και από τις μεγαλύτερες ηλικίες - κυρίως μέσω του διαδικτύου. Βέβαια, το τραγούδι έχει κι αυτό τα δεινά και τα στραβά του όπως συμβαίνει άλλωστε σε κάθε τομέα. Σαφώς λοιπόν υπάρχει το πλεονέκτημα ότι δίνεται βήμα σε πολλούς καλλιτέχνες να δημοσιοποιήσουν την δουλειά τους χωρίς λογοκρισία αν θέλεις. Αλλά από την άλλη δεν είναι εύκολο να κάνει κάποιος καλλιτέχνης πλέον επιτυχία για πολλούς λόγους, ίσως και λόγω της υπερπληθώρας της «προσφοράς»(αν το πούμε με όρους αγοράς), χωρίς αυτό να σημαίνει απαραίτητα πως δεν βγαίνουν όμορφα τραγούδια επειδή είναι πολλά. Ως θετικά σκεπτόμενη όμως, υιοθετώντας την λαϊκή ρήση που λέει πως όλα για κάποιο λόγο γίνονται, θεωρώ και πιστεύω πως και μέσα σε αυτές τις συνθήκες τα τραγούδια που είναι γραμμένα για να ξεχωρίσουν και να αγαπηθούν και έχουν λόγο ύπαρξης, θα βρίσκουν πάντα τον δρόμο τους. Έμπνευση, καλή διάθεση και συνεργασία να υπάρχει!
- Θα ήθελα να ολοκληρώσουμε την κουβέντα μας, με το καλλιτεχνικό σου μέλλον. Είσαι νέα, έχεις το χρόνο σύμμαχό σου. Τι επιθυμείς, τι οραματίζεσαι, τι θέλεις να καταθέσεις και πώς να προχωρήσεις στο χώρο του τραγουδιού;
- Τάσο μου, κλείνοντας, θα ‘θελα να πω πως έχω πολλά όνειρα και επιθυμίες για το μέλλον. Εφόσον πρώτον και κύριον υπάρχει υγεία, οραματίζομαι - καλλιτεχνικά μιλώντας - όσα έχω στην ψυχή μου να τα εκφράζω και να τα επικοινωνήσω όσο το δυνατόν καλύτερα. Με άλλα λόγια, να ‘χω την χαρά και την ευλογία να δημιουργώ και αυτές οι δημιουργίες να βρίσκουν τη θέση τους και στην καρδιά άλλων ανθρώπων καθώς αυτός είναι και ο λόγος που το τραγούδι δεν είναι κάτι που το κράτησα μόνο για μένα αλλά το μοιράζομαι. Τέλος, με τη σειρά μου, θα ήθελα να σε ευχαριστήσω πολύ για αυτήν την τόσο όμορφη κουβέντα και να ευχηθώ και σε σένα αλλά και σε όλο τον κόσμο τα καλύτερα για την καινούργια χρονιά!
Ακούστε:
«Σε χρειάζομαι» https://www.youtube.com/watch?v=2pT-HeICA0o
«Καλό μήνα» https://www.youtube.com/watch?v=ceaEh9PGrdw
«Γιορτάζω» https://www.youtube.com/watch?v=IIzbHuFGDuQ
«Πάλι θα κλάψω» https://www.youtube.com/watch?v=kZaYSwjCly8
«Τα Χριστούγεννα την Πρωτοχρονιά» https://www.youtube.com/watch?v=MBdLPpZJoJI
Επισκεφτείτε:
https://www.facebook.com/stefania.bstefania.9
Τάσος Καραντής
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου